Er was eens een meisje dat woonde in een leuk en gezellig dorp. Het meisje had een gelukkig leven, een fijne familie en een leuke schooltijd. Kortom alles wat een meisje in haar jonge jaren kon wensen. Het meest bijzondere wat dat meisje echter had was een spierwitte Duif. Je hebt vast wel eens een witte duif gezien? Nou, die duif die jij gezien hebt was vast niet zo wit als die Duif van dat meisje. Hij was echt witter dan wit. Maar daar kwam bij dat deze Duif ontzettend tam was. Het meisje kon de duif vasthouden en bij wijze van helemaal fijn knuffelen. De Duif werd daar niet bang van. Sterker nog, deze Duif straalde enorme rust uit.
Op een dag was het meisje de Duif kwijt. Ze raakte helemaal in paniek want die Duif was haar alles! Dus het meisje ging zoeken en zoeken. Gelukkig vond ze hem algauw weer. Zodra ze hem vond hield ze hem weer stevig vast. Zo gebeurde dat wel eens vaker. Dan was hij weer weg en ging het meisje opnieuw zoeken. Iedere keer raakte ze in paniek als ze de Duif kwijt was maar gelukkig kwam ze hem altijd weer in het dorp tegen.
Op een zeker moment was ze de Duif weer kwijt. Maar hoe ze ook zocht. Ze kon hem maar niet vinden. Ze raakte volledig in paniek en zocht het hele dorp af. Op een gegeven moment wist ze gewoon niet meer waar ze hem zoeken moest. Daarom ging ze net buiten het dorp kijken. En toen….op een moment dat ze het niet had verwacht zag ze hem. Daar zat hij. Op een pontje waarmee fietsers het water over kunnen steken. Hij zat op de reling heel rustig naar haar te kijken. Hij straalde een soort van rust uit. Het meisje kon wel een gat in de lucht springen! Zo blij dat ze hem weer had gevonden.
Jaren later, toen het meisje geen meisje meer was maar echt een jongedame, had ze al heel wat meegemaakt. School afgerond, gereisd en gewerkt. Van alles gedaan maar ze vergat de hele situatie met die Duif nooit. Het hield haar bezig. Bijzonder dat ze hem toch iedere keer mocht vinden. “Maar wat kan ik nou van deze situatie leren?” dacht ze bij zichzelf. “Dit gebeurde immers niet zomaar….ik bedoel ik bleef iedere keer naar hem zoeken en oké, ik weet dat als mij echt iets waardevol is dat ik dat er voor over heb. Maar waarom ben ik hem op een gegeven moment zo lang kwijt geraakt? Speelt die Duif een spelletje met mij? Die Duif wil ook iedere keer bij mij komen en toch raak ik hem weer kwijt….” Kortom: Ze was nog niet tevreden met het antwoord waarom die duif iedere keer bij haar wegvloog.
Onze jongedame had het al eens met verschillende mensen besproken. Velen vonden het een mooi verhaal over hoe je iets waardevols graag bij je wilt houden. Maar echt een antwoord had ze nog niet gekregen. Daarom besloot ze het om iemand eens na te gaan vragen die misschien meer weet over de Duif. Dus ging ze naar een duivenliefhebber en legde haar verhaal uit. Ook dat ze maar niet snapte waarom de Duif iedere keer weg was en dat ze hem toch iedere keer vond.
De duivenliefhebber zei tegen de jongedame: “Als je nu nog eens de situatie terug bekijkt: Wie vond dan wie? Vond jij de Duif of vond de Duif jou?” Het bleef even stil….
Opeens zegt de dame verwonderd: “Iedere keer dat ik hem kwijt was en ik hem weer zag kwam hij op mij afvliegen! Ik was alleen maar in paniek en keek wel rond maar Hij kwam naar mij toevliegen in plaats van dat ik naar hem toe liep!” “De Duif vond jou.” zei de duivenliefhebber. “Jij was weg. De Duif zocht en vond jou! Die Duif wil altijd bij jou zijn. Ook al ervaar je dat eerst misschien niet altijd zo. Die Duif is een schat en daarom was je natuurlijk ook zo blij dat je Hem weer zag.”
De hele situatie en het gesprek zal deze jongedame nooit meer vergeten. Ze hoeft niet bang te zijn dat de Duif haar verlaat want Hij zal haar altijd vinden!!
In de Schrift wordt al het verlorene gevonden! (Lucas 15)
Want de Zoon van de mens kwam om het verlorene te zoeken en te redden! (Lucas 19:10)
Niet één begrijpt het. Niet één zoekt God. (Romeinen 3:12)
Hij zal al het verlorene vinden want God is de Redder van alle mensen! (1 tim. 4:10) Maar Hij toont het een ieder op de door Hem bepaalde tijd. Hetzij nu hetzij later. (1 Korinte 15: 23-24)
Dankt Hem die het vanaf den beginne de afloop verkondigt! (Jesaja 46: 9-10)
Onze jongedame had het al eens met verschillende mensen besproken. Velen vonden het een mooi verhaal over hoe je iets waardevols graag bij je wilt houden. Maar echt een antwoord had ze nog niet gekregen. Daarom besloot ze het om iemand eens na te gaan vragen die misschien meer weet over de Duif. Dus ging ze naar een duivenliefhebber en legde haar verhaal uit. Ook dat ze maar niet snapte waarom de Duif iedere keer weg was en dat ze hem toch iedere keer vond.
De duivenliefhebber zei tegen de jongedame: “Als je nu nog eens de situatie terug bekijkt: Wie vond dan wie? Vond jij de Duif of vond de Duif jou?” Het bleef even stil….
Opeens zegt de dame verwonderd: “Iedere keer dat ik hem kwijt was en ik hem weer zag kwam hij op mij afvliegen! Ik was alleen maar in paniek en keek wel rond maar Hij kwam naar mij toevliegen in plaats van dat ik naar hem toe liep!” “De Duif vond jou.” zei de duivenliefhebber. “Jij was weg. De Duif zocht en vond jou! Die Duif wil altijd bij jou zijn. Ook al ervaar je dat eerst misschien niet altijd zo. Die Duif is een schat en daarom was je natuurlijk ook zo blij dat je Hem weer zag.”
De hele situatie en het gesprek zal deze jongedame nooit meer vergeten. Ze hoeft niet bang te zijn dat de Duif haar verlaat want Hij zal haar altijd vinden!!
In de Schrift wordt al het verlorene gevonden! (Lucas 15)
Want de Zoon van de mens kwam om het verlorene te zoeken en te redden! (Lucas 19:10)
Niet één begrijpt het. Niet één zoekt God. (Romeinen 3:12)
Hij zal al het verlorene vinden want God is de Redder van alle mensen! (1 tim. 4:10) Maar Hij toont het een ieder op de door Hem bepaalde tijd. Hetzij nu hetzij later. (1 Korinte 15: 23-24)
Dankt Hem die het vanaf den beginne de afloop verkondigt! (Jesaja 46: 9-10)